Saundaryalahari 46

Saundaryalaharī 46 beschreibt die Stirn der Göttin:

ललाटं लावण्यद्युतिविमलमाभाति तव य
द्वितीयं तन्मन्ये मकुटघटितं चन्द्रशकलम् ।
विपर्यासन्यासादुभयमपि संभूय च मिथः
सुधालेपस्यूतिः परिणमति राकाहिमकरः ॥ ४६ ॥

lalāṭaṁ lāvaṇya-dyuti-vimalam ābhāti tava yad
dvitīyaṁ tan manye makuṭa-ghaṭitaṁ candra-śakalam |
viparyāsa-nyāsād ubhayam api saṁbhūya ca mithaḥ
sudhā-lepa-syūtiḥ pariṇamati rākā-hima-karaḥ || 46 ||

Deine Stirn scheint rein durch den Glanz ihrer Schönheit.
Ich glaube, sie ist eine zweite Mondsichel, an deinem Diadem befestigt.
Wenn man die beiden umdreht, und miteinander verbindet,
verwandeln sie sich in den Vollmond, die Naht übertüncht mit Nektar.

lāvaṇya = Salzigkeit, Reiz, Schönheit. dyuti = Glanz, Pracht, Würde. śakala = Stückchen von, Hälfte. ghaṭ = verbinden mit. makuṭa = Diadem. syūti = Nähen. Familie, Nachkommen. rākā = Vollmondstag.