अरालैः स्वाभाव्यादलिकलभसश्रीभिरलकैः
परीतं ते वक्त्रं परिहसति पङ्केरुहरुचिम् ।
दरस्मेरे यस्मिन् दशनरुचिकिञ्जल्करुचिरे
सुगन्धौ माद्यन्ति स्मरदहनचक्षुर्मधुलिहः ॥ ४५ ॥
arālaiḥ svābhāvyād ali-kalabha-sa-śrībhir alakaiḥ
parītaṁ te vaktraṁ parihasati paṅkeruha-rucim |
dara-smere yasmin daśana-ruci-kiñjalka-rucire
sugandhau mādyanti smara-dahana-cakṣur-madhulihaḥ || 45
Von wie Bienen-Weibchen glänzenden, von Natur aus lockigen Locken
umrahmt verlacht Dein Gesicht den Glanz der Lotos-Blüten.
An diesem, das mit einem leichten Lächeln, durch den Glanz Deiner Zähne glänzt wie Lotosfasern,
und das duftet, berauschen sich die Augen des Śiva wie Bienen.
(Üb. Karttikeya)
arāla = krumm. kalabha = Elefantenkalb. smera = Lächeln. dara = ein bischen. kiñjalka = Lotosfaser [?]. mad = sich berauschen.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen