Srngarasataka 26

वक्त्रं चन्द्रविडम्बि पङ्कजपरीहासक्षमे लोचने
वर्णः स्वर्णमपाकरिष्णुरलिनीजिष्णुः कचानां चयः |
वक्षोजाविभकुम्भविभ्रमहरौ गुर्वी नितम्बस्थली
वाचां हारिषु मार्दवं युवतिषु स्वाभाविकं मण्डनम् ||26||

vaktraṃ candra-viḍambi , paṅkaja-parīhāsa-kṣame locane
varṇaḥ svarṇam apākariṣṇur , alinī- / jiṣṇuḥ kacānāṃ cayaḥ |
vakṣojāv ibha-kumbha-vibhrama-harau / gurvī nitamba-sthalī
vācāṃ hāriṣu mārdavaṃ yuvatiṣu / svābhāvikaṃ maṇḍanam ||26||

Ein Gesicht, das den Mond nachahmt; Augen, die Lotosblüten verspotten können;
eine Farbe, die Gold vertreibt; Haare, die Bienen besiegen;
Brüste, die die Lieblichkeit des Elefantenschädels rauben; einen Hintern, der gewichtig ist
und Sanftheit der Stimme sind der natürliche Schmuck entzückender Mädchen.

viḍambin = nachahmend, ähnlich, verspottend, entweihend. parīhāsa = parihāsa, d.h. Scherz, Spott. apākṛ = fortschaffen, vertreiben, beseitigen, vertilgen. alinī = Biene. kaca = Haupthaar. vakṣo-ja = Brustgeboren. hāra = entzückend.

= Chowkhamba 5; Metrum = Śārdūlavikrīḍita (- - - v v – v – v v v - / - - v - - v -)